Knuffelbeertjes

Gisteren zijn we aangekomen in Chengu, alweer een grote stad, maar hier is een hele bijzondere redenen hierheen te vliegen. Ja inderdaad vliegen. We hebben onze eerste interne vlucht erop zitten in China, en die was eigenlijk beter dan een vlucht naar Londen. Mooi vliegtuig, goeie zitplaatsen en een echte Chinese snack als lunch, juist ja een hotdog , maar dan niet eentje op vier poten.
De chinezen hebben best een paar vreemde gewoonte, zo hebben vele een bril op, maar zonder glazen. Hun haren hebben soms afschuwelijke kleuren, en we hebben ook gezien dat er meer grijze Chinezen zijn dan wij soms denken. Dat zwarte haar is zeker niet bij iedereen van nature zwart gebleven. Kappers hebben het hier ook druk in de verf hoek zeg maar. Trouwens, net als bij ons klopt ook hier het verhaal van de mannelijke kappers, het straalt er af!
Nog een nare eigenschap van de Chinezen is hun complimenten gedrag. Frank moest het inchecken in het hotel ondertekenen, dat deed hij natuurlijk met zijn linkse hand. Daarop werd de gids dolenthousiast en gaf aan dat linkshandige mensen, slimme, intelligente en intellectuele mensen zijn. Dus ja tante Cor en alle andere linkshandigen, het is ook hier in het wijze China maar weer eens bevestigd!

Gisteren na aankomst zijn we naar ons hotel gebracht in een autoloos gebied, we moeten echt een tweede tas met wieltjes hebben. We zitten midden in het toeristen centrum, al valt dat voor ons niet zo op omdat alle toeristen hier Chinees of chineesachtig zijn. Kortom, we hebben meestal het gevoel dat we hier alleen zijn;)
Vanmorgen vroeg op, maar aan het einde van de ochtend was dit zeker de moeite waard. We waren om8uur al in het panda park, waar we vele panda's hebben kunnen zien ontbijten. Het is dan wel een dierentuin waar ze oom aan onderzoek en fokken doen, maar het is wel magisch om deze dieren in het echt te zien. Ze zijn inmiddels met uitsterven bedreigd dus zo een park met alleen panda's is echt goed. We bleven maar rondlopen en met verbazing kijken naar elke panda. Een dierentuin vol panda's , wat een droom. Ook waren er baby panda's , en delaatste was op 25 aug geboren. Die en nog een oudere zus lagen in een couveuse om geen enkel risico te lopen. Zo een baby panda is trouwens maar 20 cm groot bij de geboorte en helemaal roze, maar na 4 weken zie je de typische kleuren al heel goed.
Het was moeilijk om afscheid te nemen!!

Maar gelukkig hadden we ook al een middagprogramma voor onszelf gemaakt. We hebben weer een keer kookles genomen, dit keer in scechuan keuken. We hebben heerlijk staan kokkerellen en dus ook gegeten zodat we er vandaag zeker van waren wat we aten! Voor de verandering ook weer leuk.

Gong Bao kip en zelfs een overheerlijke aubergine in pittige-zure saus. Tom , die moet je echt eens komen eten! Ook de dumplings waren een ware crea bea opdracht, als de smaak maar goed is was ons motto!

Frank is daarna nog wel de supermarkt ingespurt om enkele ingrediënten te kopen. Zonder kunnen we niet weg natuurlijk. Dit was trouwens wel het moeilijkste van de dag. Hoe zind je Szechuan peper in een winkel vol met onleesbare verpakkingen en met medewerkers die je niet verstaan, juist ja gewoon zoeken en zoeken en zoeken...... Tot je het vind.
Morgen vertekken we naar Lijang, we zij nu al benieuwd.
Ps we zijn er eindelijk achter hoe we foto's kunnen toevoegen via de iPad dus dat hebben we net gedaan!