Eindelijk in een kleine stad....van 8 miljoen

Even een rondje in Xi An klinkt eenvoudiger dan het is. Nadat we Beijing verlieten dachten we uit de immense wereldstad te zijn, maar wat blijkt, hier hangt dezelfde sfeer. Misschien wel een gezelligere. 
Wij zijn in Nederland natuurlijk niet veel gewend, maar als je hier rondloopt geloof je me meteen als ik zeg dat je in Beijing bent. Hoge flats, enorm verkeer, winkels en winkelcentra waar je U tegen zegt en ga zo maar door. Supermetro systeem, taxi's enz enz ik zal er maar mee stoppen, het bericht komt vast over. Ook hier wonen weer miljoenen mensen, in Beijing zo'n 20 miljoen en hier slechts 8 miljoen. Kortom een kleine stad volgens de Chinezen. Wij zijn in iedergeval nog onder de indruk. Morgen gaan we weer verder, maar deze afgelopen 2 dagen waren top.
Gisterochtend zijn we aangekomen met de nachttrein. Onze reisgenoot in de slaap coupe was een Duitse. We hebben gezellig kunnen kletsen.
Na aankomst werden we weer netjes opgewacht door een niet Engels sprekende chauffeur die ons dropte bij een vrij luxe hotel midden in de stad naast de Bell toren, vroeger was dit de wekker voor de stad en zo werd de dag aangekondigd. Gelukkig is dat nu niet meer zo.
We hebben ons na een korte opfris beurt de stad in begeven , en wat zijn we nu al blij dat we een point-it boekje hebben. Dat is een heel klein boekje vol met foto's van ...vanalles. Zo was het bijv. Handig om uit te vinden wat voor een vlees dat de buren aten. Of wat er in een vreemd uitziende spies zit. Je kunt mensen een foto laten aanwijzen, want Engels hebben we al lang opgegeven.
Mensen kunnen je heel vriendelijk binnenlaten in een barretje of eet tent en dan in volle overtuiging in het Chinees tegen je gaan praten. Misschien lijken we stiekem toch op Chinezen?

We bezochten gister o.a. De moskee. Ja inderdaad de moskee. Wij hadden die hier ook niet verwacht, dus daarom zijn we naar binnen gegaan. Eenmaal binnen werden we verrast, want in de wirwar van drukke straatjes in deze moslimwijk was een oase van rust. Een heerlijke ruimte er ook nog eens een klein gebed begon, waardoor er vele mensen naar de gebedsruimte kwamen. Bijzondere ervaring zo, die Chinezen met een moslim hoedje op. Wel erg moor, alleen zijn er weinig overeenkomsten te vinden met een moskee zoals wij die kennen. 
Vervolgens door de straatjes verder, er we onderweg wat gedronken hebben , het leek op bessensap. En verder hebben we gegeten op een soort van gourmet pan. Kortom erg huiselijk allemaal en lekker!
Vanmorgen zijn we bij het beroemde Terr Cotta Leger geweest. Een opgraving buiten de stad waar de beroemde beelden per ongeluk zijn ontdekt. Een paar boeren wilden een waterput maken en zijn gestuit op een serie beelden, ze zijn nu nog steeds bezig met opgraven, zoveel liggen er. 
Samen met onze Zwitserse reisgenoten waren we erg onder de indruk. Zoals ons was geadviseerd zijn we in omgekeerde volgorde rondgelopen. Eerst hal 3, toen 2 en als laatste hal 1 . Goeie tip want dat laatste was veruit de mooiste hal. We hebben wel een uur hier rondgelopen in hal 1, en onze ogen uitgekeken naar een deel van de 9000 beelden die hier moeten staan en liggen. Ongelooflijk wat die keizer allemaal had leren maken. Een heel leger in beelden. De meeste zijn trouwens kapot en worden gerestaureerd wat erg veel tijd kost.  Dit is trouwens door dezelfde maffe keizer als die de Chinese muur heeft gemaakt. Dat was nieuw voor ons. 
Deze man heeft ook een muur om Xi An laten maken en daar hebben we vanmiddag over gefietst. 14 km , dus dat was al weer een mooie training voor ons. Er volgen nog wat tochten om te lopen en fietsen namelijk. Wie weet worden weinig sportief.
Vanavond was het weer spannend met het eten. We dachten eens de zwarte noedels te proberen die we hadden gezien. . .  Alvast een tip voor wie naar China komt, NIET DOEN!!! De rest beviel trouwens weer prima. Naast alle ander kleine snacks van de straat shops. Een soort walnotennougat en een spies met kwartel eitjes. Walnoten moeten we volgende keer maar meebrengen en verkopen, want daarvan zie je echt vele stalletjes. Volgens mij zijn ze er dol op.

Onze eerste souvenirs hebben we al op zak, maar Toine we hebben niet het horloge gekocht, maar het originele Rode boekje in een oude uitgave. We lenen jouw horloge wel een keer voor speciale gelegenheden. PS Frank mocht het gewoon niet.  Mocht jij het boekje willen lenen is dat oké, je moet wel even Chinees leren. 
Het adres waar we de Peking eend hebben gegeten zijn we vergeten mee te nemen Monique, maar het zat naast de Bell toren en het had Yu in de naam. ;)