Swingende Caraïben muziek??

Swingende Caraïben muziek??
Tijden het schrijven liggen we rustig op bed, maar worden we erg geamuseerd door het geluid van een soort zomer carnaval. Bijna Caraïbisch aanhorend klanken dringen diep in onze trommelvliezen, voorlopig blijft het nog leuk.

Gisteren zijn we aangekomen in Kirindy nadat we vertrokken waren uit Tsingy. We moesten de rekening daar betalen voor twee dagen en waren met vieren 400.000 ariary kwijt. Hierdoor moesten Toine en Frank driftig aan het geldtellen. In Madagaskar zijn geen PIN automaten waar wij geld kunnen pinnen. En inderdaad is het zo dat we er onderweg nog geen tegen zijn gekomen waar ATM op staat. Volgens mij hebben we 1 automaat gezien en dat was voor creditcard. We hebben daarom op het vliegveld bij aankomst ons geld moeten wisselen. In totaal zijn we nu met 4.000.000 ariary op pad, ongeveer 1000€ zakgeld. We kwamen letterlijk met een pak geld naar buiten, een grote bruine envelop vol briefjes. Vaak ook in twee soorten per bedrag om het makkelijk te houden. En het aller belangrijkste... het waren vrijwel allemaal nieuwe briefjes. Alles in briefjes van max 10.000 dus vaak is het tellen.

Maar goed, na ons pontjes avontuur weer herhaald te hebben, kwamen we gisteren aan op de nieuwe overnachtingsplek. Een tentenkamp rondom twee mooi verstrengelde Baobabs. Een plek die volledig gerund word door de locale bevolking. Eigenlijk prima, maar het blijft in een grote tent, waar we overigens wel een buitendouche en een wc bij hadden. En uiteraard matrassen en dekens. Wij waren eerst nog wat aan het lachen, maar we waren er vannacht super blij mee. Het is overdag bloedheet maar nachts is het echt koud.

Voordat het koud werd hebben we nog een avond wandeling gemaakt, in het nationale park hier. In het donker is een boswandeling ineens een stuk spannender. We hebben vooral de muismaki en de sportieve lemur gezien. Beide zijn net als vrijwel alle andere flora en fauna die we tegen komen uniek voor Madagaskar. Het is wel heel bijzonder om te weten dat wat we nu om ons heen zien, nergens anders zullen tegenkomen.

Vanmorgen begon met zingen, want Yvonne is jarig. Met zelf geknipte slingers heeft Toine haar houten stoel voor de tent versierd. Na het riante ontbijt (ahum) zijn we weer gaan wandelen om een grote groep van negen Syfaken te zien. Die naast de gewone lemur dicht bij onze overnachtingsplek leven. Syfaken zijn vrij grote witte aapachtigen met zwarte gezichten en een lange staart. Zeg maar "King Julian" maar dan met een effe witte staart. De muis maki is die met die hele grote ogen... en voor iedereen die dit niet begrijpt zou ik aanbevelen om de film Madagaskar eens te kijken.

Net hebben we een wandeling door het stadje hier gemaakt, waar we natuurlijk super opvielen. Het was markt en daardoor erg druk. Al snel was Frank weer aan de praat geraakt en liepen we wat rond. Een toast op de verjaardag van Yvonne kon niet uitblijven natuurlijk. Nu, nu liggen we op ons gemak te relaxen en hopen dat dit concert, wat overigens al uren duurt, niet de hele avond in beslag gaat nemen . En tja anders is het gewoon zo. Mensen hier zijn een beetje stil maar als je eenmaal het ijs gebroken hebt dan is het goed. Heel vriendelijk, ik kan niet anders zeggen. .. heerlijk ontspannen.