Mijnenvegen...serieuze zaken.

Luisterend naar de regen die hier op het dak klettert en kijkend naar alle lichtflitsen aan de hemel zijn we weer blij dat dit spektakel pas weer laat is begonnen. Vandaag hebben we net als de afgelopen dagen niets gemerkt van de regen en het regenseizoen. De buien vielen op alle door ons geplande momenten, en de meeste waren niet meer als heftige miezer als er overdag eens wat viel.

Gelukkig maar want er moest veel gezwommen worden de afgelopen dagen op ons privé eilandje in de Mekong. Want we waren daar, net als op vele andere locaties in de binnenlanden de enige gast in een heerlijk opgezet hotel. Een fietstour over het eiland waar we me vel tujdrekken een kleine 2 uur ver hebben gedaan. Dat is het enige af we actief gedaan hebben en verder vooral bijkomen van ...van alles.
Dat we in een vrij rustige tijd reizen hier is ons wel duidelijk. Zo ook hier in Banlung. Er schijnen nog twee kamer te zijn geboekt meer we zien af en toe 1 vrouwtje lopen. That's it.

Vandaag in ieder geval een enorm interessante, indrukwekkende en actieve dag gehad. Opgehaald om 8 uur voor een lange dag. We begonnen met een wandeling door het eerste locale inheemse dorp. We zitten hier bij het drielandenpunt met Laos en Vietnam. Nog het gebied waar vele stammen leven in hun eigen dorpen. Die elk hun eigen taal spreken, zeer verschillende gebruiken hebben maar die ook in oorlog met elkaar zijn.
Dat eerste dorp was echt een belevenis. We hebben via onze gids gesproken met de oudste inwoner van het dorp. Ook hebben we veel geleerd over de gebruiken. Meisjes krijgen daar vanaf hun 13e een eigen huisje naast de ouders zodat die zonder pottenkijkers zelf hun man kunnen selecteren , ahum... En verder doet zo een gemeenschap alles samen en zag je ook geen eigen percelen grond ofzo in het dorp... Alles open en samen.

Met een soort van gemotoriseerde kano zijn we stroom opwaarts gevaren voor ruim 1,5 uur. Daar was het dorpje dat we bezochten mogelijk nog origineler. Vaak lees je wel eens over dorpen en beschavingen met bijzondere gebruiken, nu waren we er zelf.
Als eerste was het een soort feestdag, offerdag. Alle mannen hadden zich opgesloten in een huis om de goden gunstig te stemmen en zo hun akkers te zegenen. Wat er op neer kwam dat ze zich de hele dag bezatte en hun vrouwen met de rest opzadelden. We hebben bijna alleen vrouwen en kinderen gezien. Gesproken was niet mogelijk want er kwam geen woord Engels uit. Wel heeft Frank de tijd van zijn leven gehad met foto's maken van allerlei objecten en menen in het dorp die maar wat graag model waren.

Je merkt goed dat er niet veel toeristen hier langskomen, want ook wij vallen nou eenmaal in die categorie . Je word niet aangesproken voor geld, ze vinden je eerst maar raar en kijk de kat uit de boom maar daarna vinden ze het heel speciaal om de bezoeker trots te laten zien wat ze allemaal hebben. Niet wetende dat het voor ons toch op de armoede grens hangt. De rust en het geluk straalt hier wel van alles af. Tevredenheid.

Het speciale aan dit laatste dorp was wel het geestenbos. Oftewel de begraafplaats. Gezien de hele uitgebreide ceremonie is dat wat oneerbiedig om te zeggen. Want dit is nog een van die stammen met een zeer bijzonder ritueel. De overledene word hier eerst enkele thuis dagen opgebaard en voor de hele stam is er dan het afscheid ritueel. Vervolgens begraaft de familie hem voor de eerste keer en daarna wordt er gewerkt aan een echt graf. Dit graf heeft alle persoonlijke bezingen van de overledene in zich. Horloge, werktuigen, hobby en eten. Zou j E dat niet doen dan komen de geesten dit alsnog thuis ophalen en dat zou je natuurlijk niet willen, na deze 2e begrafenis komt de familie niet meer langs voor 1 jaar, maar dan halen ze het lichaam weer boven aarde. Maken het schoon en herbegraven het weet. Met natuurlijk de volledige traditionele ceremonie. Hierna is het klaar en komt de familie niet meer terug en heeft de overleden met alle andere nog een gelukkig leven in het bos. Mooi toch.

De rit zette zich voort langs een waterval en uiteinde een bijzonder mooi en perfect rond meer. Dit laatste komt doordat het een krater is die vol water staat, me een bodem op 50 meter en de perfecte cirkel vorm, de plek om te bezoeken. Vele locale komen hier zwemmen en picknicken . Het is er dan ook gezellig druk.

We hebben vandaag ook gemerkt dat Mijnenvegen hier letterlijk wordt genomen en geen spelletje is. We hebben een veld bezocht waar door bom experts landmijnen en bommen worden opgespoord en onklaar gemaakt . De Rode Khmer, maar ook de Vietcong en de Amerikanen hebben er zoveel achter gelaten dat ze nog zeker 10 jaar bezig zijn om het hele land te onderzoeken en veilig te verklaren. Nog een flinke klus dus... Maar het is zeker veilig hier hoor, mede dankzij Princes Dianna en haar fonds.

Buiten Angkor en waarschijnlijk de killingfields, is Cambodja niet echt een groot toeristen land en dat merk je juist op deze plekken, het pad er naartoe is er ook niet op berekend dat het heel druk word en kan dat ook niet aan. Slechte weg. Smal en klein. In regentijd zijn sommige plekken ook gewoon niet te bereiken. Kortom, de ontwikkeling loopt hier nog volop, en als je net als wij kiest voor afwisseling en beetje luxe op zijn tijd,,, dan heb je het geweldig. (Met name bij het zwembad dat we deze reis voor het eerst echt dagelijks gebruiken om af te koelen)