Oebiedooe... We hebben Junglebook gevonden

Ongelooflijk maar waar ... Het was weer een droge dag. We hebben behoorlijk geluk en goede timing ... Of we verdienen het gewoon zullen we maar zeggen.
Het is hier nog het regen seizoen, wat inhoud dat er met enige regelmaat een bui valt. En dan hebben we het niet over een miezer bui, maar meteen volop de kraan open. Vol ongeloof kijken we dan ook naar wat er op die momenten gebeurd om ons heen. Overal waar je kunt kijken stroomt water. Stroompjes worden rivieren, meren worden dan 4 keer zo groot en eigenlijk rekent iedereen erop dat alles gaat overstromen.
Klinkt heel dramatisch, maar het is er gewoon op ingericht. Sloten, stroompjes en alle huizen op hoge palen gebouwd. We hebben gisteren zelf over een brug gereden waar het water tussen de betonplaten omhoog spoot en de rivier zo hard tegen de weg kolkte , dat je je afvraagt wanneer deze om het nieuws komt met de melding dat hij is weggespoeld , moet een kwestie van tijd zijn...

Vanuit Siem Reap zijn we nog en dagje naar het Tonle Sap geweest. Een groot meer in het hart van Cambodja dat nu in de regentijd 4 keer zo groot is als in april-mei. Mensen wonen er aan de dijk op paal huizen en de helft van het dorp zelfs op drijvende huizen. Die kunnen dus met de waterstand mee op en neer verhuizen en daar gaan liggen waar de vis is. Indrukwekkend om te zien en meteen ook confronterend. Want dit valt serieus wel onder de armoede. Het is net en verzorgd maar door al het water en de dijk waar je op rijdt, kijk je ook de huizen in en zie je dat de mensen echt niks hebben. We kopen dan ook maar een bamboe vouw werk om ons schuldgevoel af te kopen.

We zijn niet de enige die een boottocht maken langs de huizen, maar het is wel duidelijk dat hier niet heel veel toeristen komen. Misschien is het goed voor ze als dat wel gaat gebeuren, wie weet. Ook deze dag ...zijn we niet nat geworden, misschien en beetje toen we naar een barretje aan de overkant van de straat liepen, de Love U bar.

Gisteren zijn we vertrokken uit Siem Reap, naar Preah Vihear. Onderweg hebben we een stop gemaakt bij de tempels aldaar, maar toen was ons geluk op. We wisselden de auto voor een 4x4 om de berg op te kunnen. Wat haarspeldbochten later merkten we echt waar deze voor nodig was. Het laatste stuk was een flink gehobbel over rotsen, dat had onze Toyota echt niet gekund. Boven viel het met bakken uit de lucht, en met de paraplu en hoes voor onze tas gingen we gewapend de strijd aan. Deze was wat lastige dan voorzien , door alle gladde stenen. Daardoor was het wat minder leuk, maar wel een paar leuke foto's in de regen.
We hadden wel weer een OooJaa momentje bij het eten avonds, waar we in een hotel buiten de stad zaten, en samen met 1 ander stel het 32 kamers tellende hotel bezochten. Daarmee zaten we ook alleen in het grote restaurant... En dan merk je dat het heel raar is hier om samen te eten. Alle gerechten kwamen na elkaar , waardoor we dus om de beurt hebben gegeten , zelfs als je de enig tafel bent. Ook leuk voor een keer.
Bovendien hebben we een paar partijtjes pool gespeeld, iets wat we allebei al enorm lang niet meer gedaan hadden... Erg leuk, en wellicht moeten we dat vaker gaan doen. (Het mag duidelijk zijn wie de winnaar was)

Vandaag een lange rit naar Kampong Thom, met ook vandaag weer onderweg een stop die misschien wel het mooiste tempelcomplex bevatte. Een dag die in het teken staat van Surayavarman 4. Voor de mensen die niet zoveel kennis hebben van de Cambodjaanse geschiedenis als Yvonne en Toine.... Dat is hier een koning geweest. Net als war wij met Willem hebben, heette toen alle koningen zo. Speek het maar eens uit.. Koh Ker was echt betoverend, als eerste was er niemand en hoorde je alle vogels en andere oerwoud bewoners genieten van de droge dag. En het zag er sprookjesachtig uit, alsof je Junglebook probeerde voor te stellen.... Met name het eerste complex. Ik kreeg vaak de neiging om Oebiedooe, te roepen hopende Balou of koning Louie te zien.
Bomen die in en over tempels groeien en overal groen. Dit is nog geen Unesco gebied maar zeker de moeite waard te bezoeken.

Na een avondcruise over de rivier hier lekke gegeten me locale Kmer gerechten... En bovenal gezellig met wat personeelsleden gekletst. 1 ervan komt uit Frankrijk, dus oefen materiaal voor beide. En na de nodige taal cursus Cambodjaans , Frans , en Nederlands is het nu tijd om weer te gaan slapen...