Amazing Amazone

Overal waar je kijkt word je belaagd mt deze geweldige teksten, we zijn in de Amazone, na een vlucht van bijna 4uren vanuit Rio, zijn we aangekomen in Manaus. Een stad midden in de Amazone met ongeveer 2,2 miljoen inwoners die je alleen kunt bereiken per boot of net als wij per vliegtuig.
Vanuit het vliegtuig kunnen ook de Amazone zien zoals we die de laatste tijd in het nieuws zien. Brandend! Maar het zijn stukjes in een immense deken van oerwoud. Het is dit jaar eigenlijk alleen maar een stukje erger dan voorgaande jaren, dus de mensen hier begrijpen de ophef niet zo goed. Wel vinden ze het heel fijn dat er aandacht is, want hoe dan ook, behoud van de amazone is belangrijk. De branden zijn overigens niet alleen aangestoken door mensen die palmolie plantages of grasweilanden voor runderen willen. Er zijn ook veel spontane branden. We merken wel dat het enorm warm kan zijn als we in onze logde aankomen, bijna 40 graden en geen zuchtje wind ... we slapen een paar dagen midden in de jungle. Het was zo ver dat er geen enkele manier van communicatie mogelijk was, geen telefoons, WiFi, internet. 4 dagen lang afgezonderd,.... heerlijk eigenlijk. Zonder ventilator op het huisje is het lastig in onze half open kamers. Huisje staan op hoge palen omdat de rivier nogal van hoogte wissel door het jaar heen. Nu zijn ze via wandelpaden op zeker 5 meter hoogte aan klaar verbonden n aan de gezamenlijke eet ruimte waar alle gasten van de 10 huizen samen kunnen eten, het is rustig dus met max 5 huisjes altijd een gezellig gezelschap. De huisje zijn van hout, geen airco en ramen voorzien van gaas en luiken, en nee... geen glas. Hangmatten op ons privé balkon en uiteraard een prima bed. Die hangmatten zijn veel gebruikt om rustig te genieten van alle geluiden om ons heen.

De dagen brachten we door met verschillende trapjes de natuur in, zo zijn we gaan kijken en (frank) ook zwemmen met de roze rivier dolfijnen . Die leven in de rivier. Bijzondere beesten die met wat vis gelokt worden. Al snel zitten er een tiental rondom het drijvende huis. De Rio Negro, zwarte rivier is zwart van kleur door al het blad dat op de bodem ligt, het water s helder en drinkbaar maar ik moet zeggen dat het er wat somber uitziet.
Vanuit het vliegtuig hebben we ook de samensmelting met de Amazone rivier gezien, die is licht bruin door het vele zand wat mee gesleurd wordt. Het duurt een aantal km maar uiteindelijk word dit 1 rivier. Mooi schouwspel !

Met Nixon, de gids die de meeste dagen bij ons was, zijn we te voet het oerwoud in geweest , een tocht van 2 uren waar we ongeveer 2 liter vocht zijn kwijtgeraakt. Zo enorm heet. Dieren zitten er op dit moment niet veel, dus het was vooral een flora tocht. De amazone bestaat echt uit mega veel verschillende soorten planten struiken enzo. Dat maakt het ook zo bijzonder om in rond te lopen. Bovendien kan Nixon overal bij vertellen waar de plant voor gebruikt kan worden, allerlei medicinale gebruiken hebben we gehoord. Mochten we ooit in de jungle verdwalen..... dan moeten we hem even bellen denk ik want wat hebben we veel dingen gehoord. Zo weet je in ieder geval wel dat we eigenlijk heel verwend zijn met potjes met pillen, medicijnen en eten dat we kweken.

Bijzonder was wel de manier om proteïne binnen te krijgen, dat gebeurd vooral door de larven van vlinders te eten. Die nestelen zich weer in de vruchten van een palmboom. Smaakt ook niet gek, al zeggen we zelf. Een soort van kokos-melk smaakje. Het is alleen wel heel veel werk om er 1 te eten... en die is net zo groot al 1 macaroni stukje.

Last but not least.. zijn we piranha gaan vissen ..... serieus. En simpel dat dat is.. stokje, lijntje met een lang stuk ijzerdraad met aan het einde een haakje , en kip...
We waren met een paar ander gasten en voordat ik mijn hengeltje in het water had hangen, klonken de eerste vreugde kreten al... en kreten van angst, want wat nu?
De vissen hebben echt enorm veel scherpe tanden en Pablo, een jongen van de logge was er bij om al onze vissen van de halen te halen. Het waren er nogal wat. Pablo liet ons ook zien dat het happen van de bek gewoon een schaartje is. Met een blad van de boom liet hij zien dat je gewoon kunt knippen met de beten van de vis. Scarry! Ook waren er een paar mensen uit Hong Kong, die uiteraard op zijn Chinees mee deden. Lachen was het om te zien. Zelf hebben we ook wat gevangen zodat we avonds wat te eten hadden.
Gelukkig was de kok van de logde ook zo aardig geweest om weer een mooie tafel met eten te maken, want dat is hier echt heel goed. Alles versgemaakt, van brood tot soepen, vlees en vis gerechten en.... heerlijke toetjes cake, ijs vruchtencompote....

Frank is ook vrinden geworden met Antonio, een van de huisapen. Samen met zijn 4 vrienden en wat papegaaien en 1 toekan leven ze rondom de Lodge . Lekker makkelijk zullen ze denken.

Met de boot werden we weer terug naar manaus gebracht, waar we net als de eerste avond genoten van een middagje terras en lekker eten. Dat is echt heerlijk overal. Veel vreemde vissoorten en vandaag hebben we veel kleine hapjes op als avondeten.
Op naar de volgende ervaring, de Pantanal. Zoals iedereen hier gaan we weer vliegen want de afstanden zijn enorm... binnenlandse vluchten van 4 uur zijn normaal...