Fietsen langs de Copacabana...

We zijn alweer aan het einde van de eerste stad van onze reis. Na het afgelopen weekend genoten te hebben van een geweldige bruiloft in de buurt van Barcelona, zijn we na een overnachting op Schiphol (gepland dus geen zorgen) maandag doorgevlogen naar Rio de Janeiro. Een lange vlucht van 12 uur ongeveer maar in een super nieuw vliegtuig. Geen klagen dus.

Na een eerste nacht in ons hotel, een 100 meter van de beroemde Copacabana strand , zijn we dinsdag meteen op de fiets gestapt. Samen met 3 bemanningsleden van de KLM vlucht waarmee we waren aangekomen. Puur toeval maar bleek extra gezellig. Zeker omdat het pinnen bij de eerste automaat niet helemaal lukte, de goed verdienende piloot heeft ons op een drankje getrakteerd onderweg. De tocht samen met gids Marcel, die hier al 6 jaar woont ging door een groot deel van de stad. Langs stranden, door de stad maar ook door tunnels.
Rio is wat dat betreft een vreemde stad. Er liggen meerdere bergen in, waar op eentje ervan dat beroemde Christus beeld staat. De bergen zorgen voor een grote diversiteit aan kleinere stukjes die bij elkaar samen de stad vormen. Op de fiets ga je dus door een aantal flinke tunnels.
Een mooie begraafplaats was de eerste stop, om vervolgens via mooie pleinen, een kokosnootstop en het centrum uit te komen bij de bijzondere trappen van...... een kunstenaar die ik telkens vergeet. Maar dat neemt niet weg dat hij de trappen mooi betegeld heeft in feestelijke kleuren. En het lijkt op onze reis deken, met allerlei souvenirs uit verschillende landen. We hebben ook Delfts blauwe tegels gespot.
De tocht eindigde bij de copacabana, en na 26 km waren we wel toe aan een terrasje met wat eten. ... mooie plek om de dag af te sluiten.

Gisteren zijn we bij Christus op bezoek geweest. Eerst met busjes omhoog , helaas net een bus gemist omdat die vol was, maar uiteindelijk waren we er toch om half tien. Nog zeker voor de drukte, want als je zag op hoeveel mensen ze rekenen gezien alle wachtrijen en kassa’s ...
het beeld is mooi, vooral omdat je het zo kent, maar eigenlijk is vooral het zicht op die vreemde stad een reden om te gaan. Je ziet de enorme stranden , de bergen, wolkenkrabbers en krottenwijken liggen. Samen de bizarre stad Rio.
Na de nodig foto’s, overigens niet zoals alle Chinezen in dezelfde houding als het beeld, of proberend om zijn handen op jouw handen te krijgen, was het tijd om naar benden te gaan.
Te voet dit keer, want door een nationaal park kon je richting de wijk lopen waar we heen wilden gaan. 3,2 km maar wel de berg af. Dus dat gaf nog wat uitdagingen , (zeker wetend dat het die dag weer 11 september was) maar we kwamen dit keer , zoals elke keer sindsdien, weer prima beneden aan. Toe aan een verfrissing waren we wel dus effe een blikje halen in de supermarkt. Mensen zijn enorm vriendelijk en proberen je te helpen en gedag te zeggen. Engels, Spaans en uiteraard Portugees . We vervolgen de weg via de botanische tuin die een plaatje bleek te zijn. Om uiteindelijk in het zwembad op het dak van het hotel uit te rusten met Christus op de achtergrond.

Vandaag een tochtje door het oude centrum, wat korter bleek te zijn dan we dachten. Het mooiste deel was eigenlijk bakker Colombo, met overheerlijke taartjes in een oude gave koffie bar. Schitterend. Vervolgens naar een mega muurschildering geweest net buiten de haven, de grootste ter wereld word erbij gezegd. Kobra zou het gemaakt hebben. Indrukwekkend en mooi was het zeker!
Daarna weer rustig ontspannen bij de Copacabana ... wat een mooie start van de vakantie al zeg ik het zelf