Van wereldstad naar monnikleven

Voor je het weet ben ja al weer een paar dagen in Japan. De start was niet helemaal zoals gepland. Door de typhoon is Osaka AirPort afgesloten en zijn we noodgedwongen via London naar Tokyo gevlogen, om vervolgens met de shinkansen, een hele snelle trein, toch naar Osaka te gaan. De reis werd daardoor wel ineens een stuk langer waardoor ons middagdutje in gevaar kwam.
Tijdverschil is altijd het vervelendste aan reizen, want na opstaan om 3 uur nachts en 16 uur vliegen (via Londen ) is het gewoon weet 7 uur ochtend ipv avond.

De eerste indrukken van Tokyo waren al bijzonder, want je verwacht drukte chaos en veel mensen. Vooral dat laatste klopt , enorm veel. Maar op een rare manier is het geen drukte. Op het treinstation waar we een Japan Rail kaart moesten kopen stonden we met verbazing te kijken naar de stroom mensen die zowel in als uit het station kwamen . Echt eindeloos. Dit moet ook wel een verklaring zijn voor het goed werkende en gestructureerde systeem, 5 minuten stilstand van de stroom zorgt ervoor dat de mensen gewoon niet meer in het station passen! Ik ben nu al benieuwd naar Tokyo centrum, maar dat is ook meteen het eind van de reis.

Osaka is de derde stad van Japan, en word als vriendelijker en gemoedelijker beschreven. We hebben natuurlijk nog weinig vergelijk maar iedereen is echt behulpzaam. Als je ook maar iets te lang bij kaarten of metro borden staat te kijken, komt er altijd iemand vragen of het lukt.
De eerste avond hadden we ons meteen ingeschreven voor een foodtour , samen het twee Australiërs en half Japans half Britse gids Sean hebben we een super avond gehad. Alle bijzonderheden uit Osaka geven we geproefd, en voor degene die er niet tegen kunnen... even twee zinnen overslaan. Het speciale was toch wel de inktvis gevuld met kwartelei.. op een stokje... heerlijk! Verder was het vooral lekker en gezellig.

Gisteren hebben we in Osaka doorgebracht , het kasteel was wel mooi maar vooral Japans, hier betekend renoveren na een brand, dat je gewoon een lift inbouwt . Een trappenhuis voor omhoog en een trappenhuis voor omlaag in het leven roept , en uiteraard mooie info borden. Kortom we zaten gewoon in een flat.
Dotombori was wel geweldig , dat is de wijk waar we met ons hotel zitten. Vol neon reclames en winkel gallerijen waar simpelweg geen einde aan komt. Sla je vervolgens een keer links of rechts dan zie je weer een enorme straat. Het is eigenlijk een doolhof waar gelukkig veel lekker street food te vinden is, en aangezien een osakanaar 6 keer per dag eet, mogen wij dat ook. Het hoogtepunt was wel de okonomyaki van gisteravond. Een soort van omelet maar dan anders.

Vanmorgen met de trein naar Koya, waar we met een spectaculaire avondwandeling hebben gemaakt op de grootste begraafplaats van Japan. Zo enorm magisch gevoel kregen we daar van het lopen tussen de 200.000 graven die door vele duizenden lantaarns werden verlicht. De monnik van ons verblijf was de gids en dat deed hij geweldig. Grapjes hier en daar maar vooral informatief over het boeddhisme in Japan . Voordat we mee liepen hebben we ons eerst gestort in een half uurtje meditatie les want we verblijven hier in een klooster, en na die les waren we even verplicht vegetarisch ... net als de monniken. part of the deal. Een spectaculaire tafel ( nou ja als he dat op 30cm hoogte e al zo mag noemen) werd er voor ons gedekt, het zag er kunstig uit maar we moeten toegeven dat het er mooier uit zag dan het smaakte. Beoordeel de foto’s zelf maar.
Na de Tour hebben we net nog vrienden gemaakt in de locale bar... waar we maar eens wat Japanse whiskey en sake hebben geproefd... blijkbaar kan je hier monnik zijn en je eigen bar hebben.

Voor nu liggen we bij te komen in onze typische Japanse kamer. Waar we straks nog ons eten kregen , liggen nu de typische Japanse slaapmatjes op de grond. De ruimte heeft papieren wandjes en uiteraard staan onze schoenen voor bij de voordeur van de tempel... gelukkig hebben niet veel mensen maar 46 hier. De rust hier is wel enorm en dat maakt het zeer zeer zeeeeer prettig, met de meest bijzondere sfeer ever!
Nu maar kijken of we ook kunnen slapen met de hoofd kussens die gevuld zijn met kersenpitten ..

Welterusten