Feest met taart in de trein!

Gisteravond zijn we om 21:40 een trein ingestapt op het station van Xiamen. Een reis van maar liefst 22 uur brengt ons naar Hangshou.
En laat ik nou net vandaag jarig zijn.
Zonder dat ik het door had heeft Frank met Lily, onze gids van de afgelopen 5 dagen, een taartje geregeld en mee gesmokkeld aan boord van de trein. We hadden hier gisteravond een coupe voor ons 2. Dus eerst maar eens een wijntje drinken, want dat hadden we nog niet echt gedaan. Toen ik om 12 uur jarig werd, was de verrassing dan ook groot om een echt taartje te zien! Een kunstwerkje om te zien en toch wel een beetje tot onze verbazing nog echt lekker ook. Houdbaar met iets wat op botercreme en eiwitten lijkt maar heel mooi en nog in de kleur groen ook. Wat een lieverd is hij toch. De tekst op de zeker zo mooie doos was hilarisch... Zoals een Chinees Engels spreekt. Ik hoop niet dat deze tekst serieus is bedoeld :

Fiom majestic mountains and valleys of gieen to cirystal cleai wateis so flue, this wish is coming to you.

En NEE ik heb geen tikfouten gemaakt dit keer, dit staat serieus zo op de doos geprint!
Voor nu bestaat de dag vooral uit lezen, mijn eerste boek is nu uit, wat Yahtzee en gewoon kletsen. Dit is denk ik één van de eerste plekken zonder WiFi ;) tijdens deze reis.

De afgelopen dagen waren bijzonder, onontdekte gebieden zouden dit moeten zijn. En we kunnen bevestigen dat het zeker geldt voor mensen buiten China. De Hakka huizen worden deels veel bezocht maar we zijn slechts 1 jongen uit Israël tegen gekomen die dan ook meteen opvalt en waar je meteen mee in gesprek raakt.bijna vanzelfsprekend. Van alle overige bezoekers kunnen we niet meer zeggen dan dat het Aziaten zijn en dus geen woord mee kunt wisselen anders dan Hello, of ni hao Onze gids zegt dat het veelal Chinezen zijn die hun eigen land verkennen.
Wel vreemd om te zien dat zowel Unesco als een andere Chinese organisatie het erfgoed wil beschermen en opknapt, maar vervolgens niet afmaakt of onderhoud. Het laatste museum was compleet opgeknapt maar miste vrijwel de inhoud van alle vitrines, geen infoborden die werkten en bovendien...eigenlijk niet te bereiken omdat wegen dicht zijn. Zonde van het geld. Maar ook politiek denken we, want het woord Unesco komt bij onze gids niet uit de mond, terwijl we dat wel veel zien staan. Alles komt van de regering volgens haar.
Gevolg van deze rustige plekken is wel dat Frank inmiddels een beroemde acteur in wording is, aangezien hij opnames gemaakt heeft met de TV zender van de regio Petijan. En ikzelf houdt me vooral bezig met fotomodellen werk.
Geeft echt aan dat westerlingen bijzonder zijn en niet veel gezien worden. En dan zijn wij ook nog eens zo groot, mooi, sterk. Ja, zijn niet onze woorden maar deze worden ons steeds toegeroepen door onze fans.
In de trein hebben we nog wel twee Kamer genoten gekregen die eigenlijk continue onder hun dekbed liggen slapen, maar gelukkig hebben we een nieuwe vriend, de buurjongen die ons wel interessant vind. Met zijn ca 7-8 jaar durft hij meer dan de gemiddelde Chinees die ons alleen aanstaart. Hij komt binnen, deelt snoepjes uit aan ons en vraagt korte dingen in Engels. Gisteren in een Hakka huis ook nog gezellig geklets, schoolkids krijgen Engels en proberen het dus op ons uit. De vrouw was lerares en wist opvallend veel over van Gogh, was echt leuk ook omdat we foto's van Londen konden laten zien van ons weekend bij Rox, en Zweden van Frank zijn Scouting kamp. Afstanden die echt niks zijn vergeleken met de 22 uur die wij nu in de trein zitten, maar hier vinden ze al die landen van Europa interessant . Het t jongetje had ook een woordenboek en zo kom je een heel eind. Waar een wil is...

Voor nu begint de eindtijd van onze rit te naderen, we hopen maar dat de conducteur die ons kaartje opgehaald heeft en ons een soort pasje met ons bednummer terug heeft gegeven ook doet wat wij denken dat hij ermee doet. Namelijk ons op tijd waarschuwen als we er zijn. We verstaan namelijk geen klap van wat er zo soms wordt omgeroepen. En op het gemiddelde station moet je erg goed zoeken naar een naambord in Engelse letters. Dus.. Zoek in geval van lange afwezigheid maar op waar dat k178 naartoe gaat, vertrekkend uit Xiamen. Ik verwacht dat we dan daar zitten.

Maar gelukkig ging het goed, net terug uit de stad voor eten en cocktails om mijn verjaardag te vieren. Al bedankt voor de felicitaties die ik hier en op de telefoon kan lezen. Erg fijn om te zien!