Wakker zonder wekker

Maandag 2 september
Wakker geworden zonder een wekker, hoe lekker is dat! Vandaag hebben we een extra rustdag ingepland en daar zijn we heel blij mee. Gewoon rustig aan. Frank zat rond 8 uur al op de veranda maar het leek al veel later. Achteraf sliepen we gister al rond 21 uur.... Rustig genieten van een ontbijtje in de zon en rond 11 uur toch even een stukje rijden. We besluiten naar een waterval te gaan en naar Pelgrims Rest.
Bij de MacMac Pools konden we alvast voor genieten van een oneffen wandelpad. Ookal was het nog geen 100 meter, toch was het even uitkijken en wennen. De eerste stop bleek niet de waterval maar een uitloper te zijn, ook leuk. Er was hier een picknick plaats bij vol met mooie braai plekken, bbq's dus. Die zie je trouwens veel langs de weg staan.

De volgende stop natuurlijk de waterval, en het was erg dichtbij volgens de man bij de parkeerplaats. We besluiten het toch maar te doen. En hoewel het best even wennen is, hebben we dit ook gehaald. Het was inderdaad niet lang maar erg oneffen en daardoor een kleine "paniekaanval" voor Corné ;) nee geintje hoor, het was echt even wennen maar het ging prima. En die paar honderd meter waren zo voorbij. Het uitzicht was een zeer mooie waterval, die ca 70 meter hoog is en kaarsrecht in het meertje valt. Ontdekt door ene meneer MacMac en deze kwam niet van die gouden M vandaan maar uit Schotland. Ze noemen trouwens het landschap hier ook wel de Schotse hooglanden en dat is nietzo gek, met al die glooiende bergen en rondslingerende rotsen.

De laatste stop is Pelgrims Rest, een oud goudzoekers dorpje want dat is hier in het verleden veel gedaan. Nu is het een toeristen plek maar het ademt nog enorm veel sfeer uit. Eerst even wat eten, een echte pannenkoek, en vervolgens zijn we even een winkeltje in geweest wat een museum was. In de jaren vijftig sloot deze winkel maar alles nazag er nog uit als toen, compleet met een assortiment dan die jaren. Allerlei oude producten waren op de planken blijven staan met reclame materialen en nog veel meer. Erachter was nog de oude woning, ook in de tijd bevroren. Het voelde even alsof ik bij Kee binnen kwam, maar misschien. Nog wel ouder.

Een begraafplaats moesten we bezoeken volgens het boekje, en het was een bijzondere plek maar niet een must. Wel hebben we ome Johannes De Beer zijn graf even bezocht. Zal hij leuk hebben gevonden.
De weg erheen was wel top, een hele oude benzinepomp bijvoorbeeld en rijen met golfplaten huisjes. Erg mooi.
Terug haar ons huisje en onderweg nog even pinnen. Een paar honderd euro betekend hier zoveel papiergeld dat je portemonnee niet dicht kan. Tenminste als de automaat allemaal briefjes van vijftig Rand geeft.
Even onze voucher afgeven bij de receptie want die waren er gister niet en meteen een fles wijn gekocht. Want ja het heet hier Windmill Wine Shop...dan moet je wel nietwaar.
En dat terwijl we van Riksjaonline zo een mooi welkomstpakket hebben gekregen met fles amarula en een fles port en wat zakjes nootjes en snacks. Zo blij zijn ze dat wij weer geboekt hebben, aardig nietwaar!

Net weer terug van een pasta maaltijd, en nu weer lekker lezen maar in tegenstelling tot vanmiddag...nu binnen op bed.het is weer bijna slaaptijd. Maar niet voordat er weer even wat been fitness oefeningen zijn gedaan. Want dat gaat twee keer per dag door hier!