De Temperatuur loopt op

Na een paar bewolkte en toch wel regenachtige dagen te hebben gehad, is het vandaag dan eindelijk zover ;) We hebben een bloedhete dag gehad en volgens de reisleidster is dat nog helemaal niets vergeleken met wat er normaal is. we zijn benieuwd hoe het verder loopt.

In ieder geval hebben we gisteren een zware en lange busrit gehad van Ho Chi Minh City (saigon) naar Nha Trang, de badplaats van Vietnam, zeker ook voor de Vietnamezen zelf.

Gelukkig werden we onderweg nog wel een paar keer gelucht. Als eerste stopten we bij een plantage waar Drakenfruit werd geteeld. We horen jullie al denken. Drakenfruit is een vrucht, ongeveer zo groot als een kleine ananas, groeit aan een soort van Kaktus, lijkt van vorm op een artisjok en . . . is fuchsia Roze. Helemaal een vrucht voor ons dus. Van binnen is de vrucht wit met een soort kiwi achtige struktuur en smaak en erg lekker. De zak die Dies (onze reisleidster) had gekocht was zo leeg.
Tweede stop was bij de Cham torens van Po Klong Garai. Een groepje torens dat ooit in de 13e eeuw gebouwd is als alternatief voor een oorlog. De winnaar was degene met de hoogste toren. Natuurlijk was dat ook de man die de wedstrijd bedacht had. Cham is een oud Khmer volk met Indiase invloed.

Daarna in volle vaart weer verder, en aangezien er net nieuwe verkeersregels zijn in Vietnam is onze chauffeur extra voorzichtig geweest. Met extra bedoelen we ook EXTRA!!! Hij was ban voor controles van de politie en reed dus precies maximum snelheid. We reden over Highway 1, waar je vaak 70 km mocht rijden maar vaak ook 40. Je kunt je voorstellen dat het allemaal erg lang duurde als het bijna 500 km is.

Toen we om 20 uur aankwamen en we opgefrist waren zijn we heerlijk luxe uit eten geweest bij de Sailingclub. Wel een lekkere bijkomer na zo'n dag.

Vandaag 12 september, zijn we na een beetje uitslapen weer op een fiets gesprongen en de diverse bezienswaardigheden gaan bekijken. Waaronder een meters hoge Boedha bij de Long Son Pagode, nadien ook naar de Po Nagar Cham torens, en via het leuke vissershaventje me de typische ronde gevlochten bootjes naar het centrum. Onderweg hebben we nog heerlijk Krab gegeten in een van de locale tentjes aan het strand. Onze fietsen waren ondertussen een speeltje voor de jongen van de eettent.
Nu zitten we heerlijk te zweten in een internet locaal, waar de verbinding net zo snel is als de bus van gisteren. Dus gaan we maar eens eten en mochten we weer bij een loempia tent komen dan maken we er ook een voor Tessa.

Groeten allemaal weer,

Tam Biet


Frank en Corne