Keizerlijke groeten uit Hue

Eergisteravond zijn we aangekomen in Hue, maar natuurlijk niet voordat we in Hanoi de kleren op hadden gehaald. Het ziet er perfect uit. Frank is weer helemaal het heertje in zijn nieuwe pak. Geweldig goed afgelopen dus, we waren toch wel een beetje nieuwsgierig hoe het zou worden maar geen punt dus.

Net na vertrek uit Hoi An zijn we gestopt bij de Marble mountains, een groepje bergen die eigenlijk voorheen eilandjes waren voor de kust. Met de jaren zijn ze als puntige bergen op het land komen te liggen. 1 ervan hebben we beklommen, 156 treden hoog, de Waterberg. (1 van de vijf elementen, dus jullie kunnen raden hoe de andere 4 bergen heten.) Op de Waterberg stonden 2 tal zeer mooie Boedhistische tempels en bovendien waren in de bergen grotten uitgehouwen met daarin weer schitterende Boedha's. De grotten zijn tijdens de oorlog gebruikt door de vietcong als schuilplaats een schitterende locatie om je te verstoppen. Het licht dat binnen viel door de gaten in het dak gaf een hele mystieke sfeer.

Vanhieruit zijn we door een beeldhouwers dorp naar China Beach gewandeld. Het strand waar de amerikaanse soldaten tijdens de oorlog konden ontspannen. Het ligt namelijk naast de grootste basis van de amerikanen tijdens de oorlog, nu is echter een groot deel totaal ontbost en vrijgemaakt voor een serie all-in resorts. wat eigenlijk zonde van de locatie is.

In de middag hebben we onze tocht vervolgt naar Hue.Toen we onderweg waren en bijna het hotel konden zien barstte het noodweer los en heftige (ja echt heftige) buien begonnen te vallen. zo erg dat de straten voor het hotel letterlijk overliepen van het water. Veel autos stonden tot halverwege de wielen in het water. Gelukkig stond ons hotel net iets hoger waardoor we toch de voetjes drooghielden bij binnenkomst. (tenzij je naar de WC wilde want dat was net een fontein!)

's Avonds hadden we geen zin om ver te wandelen, aangezien de straten erg nat waren , dus kozen we voor de gemakkelijkste optie. De japanner om de hoek. Het eerste "buitenlandse" eten van de week. Want wij hebben ons netjes aan het Vietnamese dieet gehouden. Super lekkere tent! echt de moeite waard.(en nog vietnamese prijzen ook!!!)
Gistermorgen hebben we frank achter op een brommer gedropt en is is corne decadent in een taxi gestapt. Uiteindelijk zijn we wel op hetzelfde eindpunt aangekomen, de tombe van Tu Duc. Frank heeft onderweg nog wel de Arena gezien waar in het verleden tijger - olifant gevechten gehouden werden. De tombe van Tu Duc was tevens zijn woning van deze NguyenKeizer. Een knap staaltje architectuur!! Zelfs de bergen en meren op het landgoed waren door hem aangelegt. Vervolgens met een boot over de Parfum rivier richting de Thien Mu pagode. Een boedhistisch klooster aan de oever waar de monnik vandaan kwam die zichzelf in Saigon in de fik heeft gestoken als protest tegen het regime van de toenmalige president Van Diem. De Drakenboot bracht ons toen terug naar de oever, richting de stad.
Lang hebben we niet uitgerust want we zijn direct in een fietstaxi gestapt en met 4-en richting de citadel gegaan. De purperen verboden stad en de keizerlijke stad liggen daar. Van de purperen verboden stad (de kopie van die in Beijing) is niet heel veel van over, maar daar wordt hard aan gewerkt. De Keizerlijke stad was schitterend. Je voelde je bijna de keizer zelf. De rust en de grootsheid van de gebouwen. . . magnifiek.

Daarna hebben we een groep meisjes in de ijssalon verschirkkelijk laten lachen. Ze kwamen met de kaart ijs, dus wij bestelden alle 4 ongeveer 6 bollejtes ijs. Daar begrepen ze niks van!! uiteindelijk kregen we toch een coupe met het ijs erin, maar achter ons kwamen de coupes voorbij voor alle andere gasten. Die bleken netjes 1 bolletje per glas te nemen. . . tja altijd die nederlanders weer. Echt lekker was het niet, maar nu konden ze echt niet maken om het te laten staan.

Afsluiter van de dag was het Restaurantje Lac Thien. Gerund door een doofstomme familie. Schitterend om te zien hoe die met elkaar praten en het overheerlijke eten op tafel zetten. Handig is het wel hoor! de koffie kun je op 10 meter afstand bestellen, ze kunnen ook engels liplezen! Toine en Yvonne, we hebben nog gezocht naar jullie namen op de muur maar die hebben we niet kunnen vinden. Wel erg leuk gehad.

Nu zitten we te wachten om naar Hanoi te gaan per vliegtuig. . . dus daarom weer dit uitgebreide verhaal. . . . Als we zo eens terug lezen lijken ze wel steeds langer te worden. . . hopenlijk ook interestant voor jullie, maar voor ons in ieder geval makkelijk voor het fotoboek!

Tot snel weer vanuit het steeds warmer wordende Vietnam.

Groeten
Frank en Corne

PS we wilden al eens fotos op de site zetten maar dat gaat helaas niet. Onze fotos zijn te groot. We proberen het nog wel eens. .