Omaans Noorwegen?!

Wandelend door de straatjes van Khasab, want na weer een dag varen, waren Frank en ik wel toe aan een mooie wandeling.
We zijn vanmorgen begonnen met een tocht op een Dhow, van oorsprong een zeilboot maar met zovele mensen toch wat aangepast. Dobberend op het water gleden we de fjorden van Oman binnen. Een indrukwekkend rotsengebied, dat veel weg heeft van Scandinavië. Maar met 27 graden en een zonnebril in januari , dachten wij daar geen minuut aan. Na een korte tijd speelden er overal rond de boot dolfijnen. Wat een prachtig gezicht en ook zoveel! We genoten allemaal enorm. Ook de dorpjes langs het water die erg afgesloten liggen zijn echt zoals je nomaden dorpen voorstelt. Pa heeft al zijn foto's van het nieuwe pand in Dongen al trots kunnen laten zien aan mensen die de Cranenbroek kenden. En dit tijdens een zwemstop midden tussen de gebergtes. Van het uitzicht genieten was iets dat we uren konden volhouden.

Terug bij de Serena hadden we nog niet genoeg van Oman, en stapten op de pendelbus. Maar niet voordat we eerst door een DJ en het animatieteam begroet waren. Vol vlaggen en ballonnen met een heerlijke beat op de achtergrond liepen we even snel de boot op. De pendelbus bracht ons naar het centrum. En wij hadden verwacht uit te komen bij het fort dat je zag liggen. Maar dat was niet zo. Een korte wandeling met wat winkelbezoekjes en een heerlijke lunch in een typisch tentje. Maar we hebben hier echt een lekkere lunch op, al werden enkele wat verrast door de omvang van hun nasi ...tussen de Omani wat gegeten en TV gekeken... Volledige integratie cursus gedaan eigenlijk.

Nu we zijn we terug nadat Frank en ik terug gewandeld zijn , ongeveer 3 km en de rest tuuterend in de bus voorbij kwam. Lopend door de kleine en oude steegjes zie je een heel ander Oman dan bij de boot of in de stad. Vriendelijk groetende mensen die allemaal lachend je aankijken. Wel een beetje verbaasd misschien dat we daar rondwandelen maar... wel op mooie plekken geweest. Het fort is mooi opgeknapt., met een hele kolossale ronde toren en kantelen is het precies zoals je hier een kasteel voorstelt.

Inmiddels zijn we de controles op de boot al weer door, want telkens als je terug komt moet je je Costa card laten scannen, handbagage door de scan en je word zelf gecontroleerd. Op dek 0 is de in en uitgang, en nu zitten we op 9 aan de koffie met wat Hareesa Josehind. Een Omaanse carrotcake gedrenkt in honing die we gekocht hebben bij een supermarkt onderweg. Wel een mega ding trouwens, LuLu Hypermarkten.
Dadelijk het diner, wederom een gala diner maar tja.... Als je geen gala bij hebt wordt het improviseren en word het meer de White party waar wij op hadden gerekend. Al heeft Henk een nieuw overhemd aangeschaft in Khasab om goed voor de dag te komen. We eten elke avond heerlijk met soms wel 6 gangen. We moeten in het restaurant eten en niet aan een van de vele buffetten vanwege Koningin Yvonne. Want zo kunnen we de behandeling voor haar glutenvrij menu onderhand wel noemen. Soms zijn we gewoon jaloers en zouden we bijna willen ook..... Nou ja dat is overdreven . Maar het is echt super geregeld voor haar en gelukkig ook voor ons. . . . Het all-inn pakket en de uitbreiding in de dranken is zeker niet voor niets geweest.... Laat de prosecco maar komen samen met onze nieuwe favoriete zanger... Andrea Bocelli!! Time to say goodby to Oman! Want die klanken gaan zo weer over het dek klinken....