Zon in januari, altijd een succes.

Januari betekend voor ons al 11 jaar een weekendje weg of vakantie. Op onze trouwdag hebben we afgesproken dat ieder jaar te herhalen. En ook dit jaar, dit keer precies op 6 januari vertrokken we per KLM naar Bonaire. Een zonnige week in januari blijft geweldig. Terwijl wij hier rond de 30 graden genieten van allemaal mooie dingen, horen we veel kou in Nederland. Even heb ik nog gedacht dat het wellicht niet zo aardig is om te vertellen over onze zonnige verhalen...... Maar stiekem is dat ook leuk.

Zaterdag avond zijn we geland en hebben we de huurauto op het vliegveld opgepikt. Het vliegveld is een heel klein gebouw met ook maar 1 bagage band. Terwijl ik stond te wachten pikte Frank de auto op, een echt stoere knalrode Jeep. En tot op de dag van vandaag zijn we daar super blij mee. Iedereen rijd hier in een terreinauto. Vooral vanwege de bak waar de duikspullen in gaan. Wij gaan niet duiken maar om op alle mooie snorkelplekken te komen is het fijn dat we een keer geen pikanto hebben gehuurd omdat niet overal een mooie asfalt weg ligt.

Het is een mooi en ook schoon eiland, erg gestructureerd in verhouding tot Curaçao en vooral rustiger. Er wonen ook maar 15.000 mensen.
Met onze Jeep hebben we inmiddels heel veel gezien. Er is veel natuur te vinden hier. In het nationaal park Washington Slagbaai hebben we inmiddels al twee keer een rit gemaakt. Er leven diverse vogels en elke keer lijken we een andere soort goed te zien. De eerste keer kregen we een show van een goed Cara Caras , grote roofvogels die met 5 of 6 er een drukte achtervolging op nahielden.
Ook de flamingo's hier en net buiten het park zijn indrukwekkend. Honderdend mooie felle roze vogels die je kunt zien zover als je kijkt. Verspreid over de enorme meren en mangrove gebieden. Een zoektocht naar parkieten bleek lastiger dan gedacht en in plaats daarvan hadden we een Lora op de foto. Wat eigenlijk veel unieker is. Totdat we vanmorgen in onze buiten douche ze gewoon in de achtertuin hadden. Net als een kolibrie en de ezels voor de deur. Die laatste zijn hier wilde dieren en kom je ze overal tegen.
Gisterochtend waren we vroeg op, en hebben we een kajak toch in de mangrove gemaakt. Onder begeleiding, want alles is hier ongeveer natuur reservaat vanwege de bijzondere dieren. Vakkundig maar vooral met veel oog voor het natuurbehoud zijn we door de in het water groeiende bomen gekajakt. Heel indrukwekkend was ook de korte snorkelstop waarbij we aan al die wortels de meest vreemde sponzen en oesters zagen groeien in allerlei kleuren. Schitterend.

Snorkelen is trouwens echt geweldig hier. De eerste stop bij 1000 steps baai verraste ons al maar ook de tweede in het nationaal park was nog mooier. Je zit direct op koralen en tussen honderden vissen. Het aantal kleuren is niet te beschrijven en eigenlijk lijkt het erop alsof je in de aquaria van Van der Valk van vroeger zwemt. (Of in Finding Dory natuurlijk) stukken mooier dan we ooit hebben gezien en vooral zo toegankelijk.
Er is weinig zandstrand dus hebben we maar snorkelschoenen aangeschaft...een hele goede keuze met al die koraal resten en kiezels.

Ook de zoutwinning is een indrukwekkende aangelegenheid. Cargill exploiteert hier mega zout velden, die met hun witte en roze kleuren liggen te schitteren in de zon. De grote vlakten zijn enorm fotogeniek en ook de bergen zout die klaar liggen voor transport zijn bijna onwerkelijk. Vandaag wederom een ritje daar gemaakt om te genieten van de uitzichten . Onderweg kom je dan ook nog oude slaven huisjes tegen en vuurtorens, dus cultuur genoeg.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over ons verblijf. Frank bad een mooie plek uitgezocht en die blijkt nog mooier te zijn dan gedacht. Een eigen privé tuin, met jacuzzi, lig bedden en een groot schommelbed zijn toch wel het toppunt van relaxen. Want ookal doen we veel, relaxen is er zeer zeker het belangrijkste van de week.