Milaan en omgeving

Vroeg op op je eerste vakantiedag
Maar dat is niet erg,we nemen vandaag de trein naar Milaan waar een collega van Frank ons komt ophalen. 8:30 gaat de trein en heel perongeluk hebben we een hotel bijna naast het station. Voordeel dus. 1 uur later stappen we uit op Milaan Garibaldi waar Rafaella met Mauro en de kids ons opwachten. Corne kent ze niet en Mauro is nog bezig met een cursus Engels dus het was wel een beetje spannend, maar het is meteen oké. Voor de kinderen is het de eerste keer met de metro omdat ze in een dorpje net buiten Milaan wonen. Zij vinden het maar fris en koud terwijl wij genieten van het fijne weer. De eerste stop is natuurlijk de Dom, wat een groot en schitterend gebouw. We gaan naar binnen waar ook nog een dienst van start gaat, we hoeven ons niet te schamen want ook in de grote Dom van Milaan zit maar een handjevol mensen naar de Kardinaal te luisteren. Het is wel enorm groot. We wandelen daarna lekker rond de dom waar allerlei mode winkels zitten, het echte hippe deel. Een kopje koffie onderweg en hup weer verder wandelen. We gaan ook met de metro verder naar een kasteel dat in de stad ligt en privé bezit is geweest van een rijke familie. Het valt wel meteen op dat Milaan echt lang niet zo mooi is als Turijn. Hier heb je wel veel mooie gebouwen maar Turijn heeft echt veel meer sfeer. Neemt niet weg dat je er heerlijk kunt ronddwalen. We vertrekken voor de lunch om 2 uur naar een buitenwijk richting het dorpvan Rafaella. We genieten echt van het eten en laten ons verrassen met diverse typische streek gerechten. Heerlijk. We zetten de kinderen en Mauro thuis af en gaan door de natuur in waar we schitterende uitzichten hebben bij Ponte Veccio. We gaan nog kijken bij een uitvinding van Leonardo Da Vinci, een pontje dat door de golven op de rivier vanzelf baar de overkant kan gaan,het principe lijkt op een waterfiets maat je hoeft er niets te doen. De wandeling naar een mooie brug die lijkt op de Eiffeltoren in brug vorm en ook uit dezelfde tijd is is even een lekker rustmomentje in de natuur. Hoewel de ontwerper van de brug zelfmoord heeft gepleegd toen bleek dat de brug niet stabiel was en bleef wiebelen, is de brug al 100 jaar in gebruik. Tot slot had Mauro thuis een fles Barolo open getrokken want het was een bijzondere gelegenheid, gasten uit nederland komen niet iedere dag. en samen met lekkere hapjes kwam er een einde aan de dag. Bijzonder om zo bij mensen thuis te komen en een Italiaanse dag mee te maken. Heerlijke dag is het zeker geweest. De trein vertrok weer om 21:30 maar dat was ook niet verkeerd, want van zoveel lopen waren we weer toe aan een dutje.