Ken je het Zwitserleven gevoel?

Ken je het Zwitserleven gevoel?
Nou wij ondertussen wel. We zijn aangekomen op Kho Samui, een eilandje in de golf van Thailand, wederom een heel spektakel.

Gisteren hebben we eerst een lange  wandel dag in Khao Sokh gehad, althang daar gingen wij vanuit. Maar dat viel allemaal reuze mee. Een heerlijke tocht was het in de jungle van het park. Het meer waar we de dag ervoor op hebben gedobberd behoord tot hetzelfde park en is gezamenlijk bijna net zo groot als heel Nederland. Omdat we maar met tweeën zijn (super natuurlijk) hebben we zo ongeveer een privé gids en dat is natuurlijk wel zo fijn. We hebben lekker lopen kletsen terwijl we genoten van de Omgeving. Zo hoor je nog eens hoe sommige toeristen kunnen klagen en dat het leven van een gids ook niet alles is. Maar ja het gaat natuurlijk wel op een lekker tropisch tempo, langzaam!
Onderweg hebben we helaas geen van de grote dieren gezien, maar wel flink wat hagedissen, verschillende kameleons en een grote varaan van wel 40 cm! En trouwens, we weten ook dat een kameleon wel van kleur wisselt, maar dat dit een maand kan duren...dus even een gekleurde achtergrond betekend geen grote kleurswijziging.
We eindigden bij een mooie waterval en hebben daar op echt enorme stenen ons lunchpakket op. En in tegenstelling tot thuis zat er geen boterhammetje in maar heerlijke nog warme noodles, bijna onvoorstelbaar! Tja en toen weer terug, dat duurde net zo lang als heen en onderweg heeft Ning, de gids, nog twee mooie bamboe kopjes voor ons gemaakt, leuk voor thuis. Wel zijn we regelmatig aangevallen door bloedzuigers (klinkt goed nietwaar) want daarom staat het park hier ook bekend. Nou klinkt het erger dan het is, want eigenlijk voel je niets van deze kleine wormachtige beestjes. Ze springen op je huid, zuigen zich vol en laten zich weer vallen. Het bloed van Corne zal niet zo lekker zijn, maar Frank heeft volgens ons een keurmerk verdiend gezien de grote afname!! Chateau de Beer premier cru!

Een rustige namiddag volgde maar een wat onstuimige nacht kwam al snel. Het aantal dieren hier is zo groot dat we best wakker gehouden zijn door de kikkers van de overkant, de apen van boven en de cyclades die overal om ons heen boormachine geluiden maken. Echt ongelooflijk dat een beestje van ca 5 cm de herrie kan maken als een super klop-boor machine van Black en Dekker!

Vanmorgen op reis naar het eiland, met als eerste een pickup die ons ophaalde bij het hotel en afzette bij de bushalte, 200 meter verder.Daar in een mini-bus gestapt maar niet voordat we onze ticket weer ingewisseld hadden voor een nieuwe. Die busrit duurde bijna 2 uur en we eindigden op een alleraardigst reisbureau annex postkantoor, annex restaurant, annex bushalte. Daar zijn we op een grote bus gestapt, wederom met wisseling van de kaartjes. Die bus rit was veel korter maar het leek een eeuwigheid vanwege de temperaturen en de geuren die ontstonden.maar aangekomen in de haven wachtte de Ferry op ons. Die bracht ons naar het schitterende strand waar we nu liggen. Met een gevulde kokosnoot met Pina Colada in de hand, wuivende palmen op de achtergrond en natuurlijk het klotsen van de zee binnen handbereik willen we toch even extra de groeten doen aan onze collega's. Dit zit toch net even wat lekkerder dan achter een bureau met een computer!