twee werelden...

Wakker worden op 11 september wil maar niet wennen. Veel mensen hebben herinneringen aan deze datum, en de meeste hebben te maken met de Twin Towers van New York. Ik werd van morgen wakker met gedachten aan Lijang, Hong Kong, bergen, beenbreuken en ambulances. Vandaag is het twee jaar geleden.....

Bijzonder om op die datum weer tussen Chinezen te lopen, dat voelt wel heel anders als vorig jaar toen we in Zuid Afrika op vakantie waren op die datum.
Tis eigenlijk wel vertrouwd, fijn en raar tegelijk. Zeker als je dan een ambulance tegenkomt in de stad.

Dit is de derde dag dat we genieten van Shanghai, een stad die met weinig te vergelijken is. Gisteren en vandaag hebben we enkele lange bustochten gemaakt met de in iedere stad van allure aanwezig Is. Tja ook wij hebben het maar een keer gedaan.
Onderweg natuurlijk genoten van het schitterende uitzicht want niet alleen die groep bekende gebouwen is mooi. De hele stad ligt vol pleinen, indrukwekkende gebouwen, nog indrukwekkendere kruisingen en rotondes . Zelfs een zebrapad is hier bijzonder, die we vanmorgen hebben gebruikt was een rotonde maar dan boven de weg en alleen voor voetgangers. Dus eerst een trap omhoog en daar kiezen waar je heen wil. Wel heel fijn voor die drukke kruisingen!

De Jade tempel, Ting An tempel, we zijn er beide geweest. Gaaf zo tussen wolkenkrabbers die tempels.
Ook de wereldberoemde tunnel onder de rivier door, die je echt niet moet doen met een borrel op. Een tochtje met een soort karretje in een tunnel vol lichtflitsen, shows en vreemde effecten. Eigenlijk lachwekkend. Maar goed wel funny. Aan de overkant zijn we naar de JinMao toren gelopen voor een tocht naar de 88e verdieping. Wat een uitzicht. En dan te bedenken dat de gebouwen ernaast nog een kwart hoger zijn, maar vooral dat het hoogste gebouw in Dubai 2 keer zo hoog is als waar wij nu stonden.
Vandaag was het helder, de afgelopen twee dagen was het telkens bewolkt. (Wel fijn voor de temperatuur, prima vakantie weer met 28 graden) Eerst dachten we nog smog, maar het voelde helemaal niet onprettig die lucht. Nu zien we dus dat het echt mist was.
Boven konden we ook nog in het hart van de toren recht naar beneden kijken........... Zucht, dat was even schrikken. Maar toch weer erg mooi.

Vanmiddag hebben we gewandeld in de Franse wijk, mooi en vooral een stukje rustiger. Veel bomen en parken.
Waar we echt maar niet over uit kunnen is de continue stroom aan winkels, en dan niet zomaar een shop. Cartier, Burberry, Louis Vutton, Rolex, ongelooflijk. En dan niet 1 winkel maar Gucci hebben we al wel 4 keer gezien. Net als de Porsche dealer en de Bentley shop.
Samen met de wel 100 Starbucks filialen en Haagen Dazs tenten is het echt bizar om te zien. Maar wat wil je voor 23 miljoen inwoners!!! Zeker als je bedenkt dat nog geen 5 uur rijden hier vandaan we deze week nog op hurktoiletten zaten en mensen in hele andere omstandigheden zagen. Zouden die mensen überhaupt wel weten dat dit bestaat? Volgens mij krijgen ze een beroerte als ze dit zien, wij vinden het al bijna een science fiction film.

Dat komt natuurlijk ook wel omdat Shanghai heel bewust is opgezet. 50 jaar geleden was hier bijna niets. Een goed team heeft heel bewust het plan gemaakt over hoe ze Shanghai het New York van Azië kunnen maken. Een groot zaken centrum met vooral veel banken, goede voorzieningen en ook parken, maar vooral hip en een parel voor het oog met adembenemende uitzichten. Daarin verschilt het veel met Hong Kong. Dit voelt makkelijker en gemoedelijker. Vooral dus ook omdat dat de hele opzet is. Hong Kong is vol gegroeid en daarmee dus ook een beetje een volgepropt gevoel. (Maar was zeker ook heeeeeeeel gaaf hoor)

Om te vieren dat het 11 september is, hebben we net gereserveerd bij Sintori, een Japans restaurant op aanraden van een collega van Frank. We liepen er binnen en werden overdonderd door het gave interieur. Eerst loop je een steegje in en denk je....dit is fout, want aan straat herken je niet eens een restaurant. Wij twijfelden al over het adres. Maar dan schuift er een grote industrie deur open en je staat in een bizar hoge en ruwe betonnen ruimte vol met gave items. Een open keuken op een soort altaar, en een super sfeer er omheen. Echt een wow gevoel. Jammer dat het serveren weer op Chinese wijze is. We namen het menu van de chef van 9 gangen. Avondvullend bij ons. Maar we aten te langzaam denk waardoor we soms twee gerechten tegelijk hadden staan. Dat was jammer maar wel heerlijk gegeten! En in 2 uur buiten, wat wil je nog meer?

Het grootste deel van dit verslag heb ik trouwens geschreven in RatTarArt , een Lounge cafe in een shopping centrum Réel, wat een vreemde maar toffe plek. Echt een tip voor een rustige hangplek om te kletsen, lezen, schrijven of internetten. Een kunstenaar heeft hier alles onder geschilderd....ALLES. Ziet er wel heel cool uit , maar vooral een glaasje white zinfandel rose met een bakje chips erbij doet wonderen. Wat is de luxe wereld toch fijn :)