Na het koele Sapa terug in de hitte van Ha Noi

Sapa is een dorpje in de bergen waar het allemaal niet zo lekker ging met internet en pin automaten. Heel vreemd eigenlijk want het is een touristenoord dat wil je niet weten.

De laatste dag in Hanoi hebben we besteed aan het Etnologisch Museum. Daar waren alle bevolkingsgroepen te zien die we in de bergen tegen zouden gaan komen. best leuk maar erg warm en toch wel langdradig. De Tempel van de literatuur daarna was een stuk mooier. Na een lange wandeling door allerlei leuke straatjes, bijzondere eettentjes wara we op straat wat hebben gegeten zijn we terug aangekomen bij het hotel, klaar voor de nachttrein.

Deze slaaptrein bracht ons naar Sapa. Bijzondere ervaring om over het perron te lopen en je coupe op te zoeken. Na een lange nacht in een veel te klein bed kwamen we aan. Daarna wachtte nog een busrit naar Sapa. Sapa was voor ons toch wel erg touristisch maar wel mooi. De uitzichten waren schitterend in de bergen. Na aankomst zijn we ook een wandeltocht gaan maken van ca 5 uur. Heerlijk gelopen tussen de rijstvelden onder begeleiding van Chie, een vrouwtje van de bergstam Black Hmong. super aardig mens die voor ons allemaal ook nog armbandjes had geknoopt. Sommige bleven weer slapen in een homestay, maar wij hadden besloten om een nacht goed te gaan slapen. goede keuze want de dag erna zijn we in een vreselijke busrit naar Bac Ha gegaan. De bergen zijn leuk, maar de bergwegen niet. Zeker als je Schumacher als chauffeur hebt.
Aangekomen op de markt werden we verrast door hele groepen met bergvolkeren. Die allen hun eigen kleding dragen, vol vrolijke kleuren. Beetje een domper was het wel, het was een erg touristen gebeuren en niet zo zeer meer een traditionele markt. Maar... de boottocht erna maakte veel goed. De waterval die beloofd was, bleek niet veel meer te zijn dan een nevel val maar ja wat wil je met deze temperaturen.

Helaas volgde toen weer een busrit terug waar Corne toch even een zakje nodig dacht te hebben. Gelukkig ging het net goed.

Gisteren hebben we op eigen houtje een tocht gelopen naar het dorp Cat Cat. Het zou een uurtje zijn, maar wij hebben er al bijna 2,5 over gedaan. Het grootste deel van de groep zou hem die dag gaan lopen maar zijn allemaal halverwegen met een brommer terug gekomen. Was ook wel erg verleidelijk moet ik zeggen.

Verder het grootste deel van de dag wat rond gehangen, want erg bijzonder is Sapa niet, maar de natuur er omheen . . . .magisch.

Gisteravond was het weer zover, de nachttrein terug. Dit keer was het Frank die niet goed geslapen heeft dus nu, om ca 6 uur in de ochtend zitten we duf in de lobby van het hotel. We gaan maar naar de Tai Chi bij het park. . . .

fijne dag nog!!